Sevgi Emekmiş Bunu Anladım

Sevgi Emekmiş Bunu Anladım

Bunca zaman bana anlatmaya çalıştığını
Kendimi bulduğumda anladım
Herkesin mutlu olmak için başka bir yolu varmış
Kendi yolumu çizdiğimde anladım
Bir tek yaşanarak öğrenilirmiş hayat okuyarak dinleyerek değil
Bildiklerini bana neden
anlatmadığını anladım
Yüreğinde aşk olmadan geçen hergün kayıpmış
Aşk peşinden neden yalınayak koştuğunu anladım
Acı doruğa ulaştığında gözyaşı gelmezmiş gözlerden
Neden hiç ağlamadığını
anladım
Ağlayanı güldürebilmek ağlayanla ağlamaktan daha değerliymiş
Gözyaşımı kahkaya çevirdiğinde anladım
Bir insanı herhangi biri kırabilir ama bir tek en çok sevdiği acıtabilirmiş
Çok acıttığında anladım
Fakat hakedermiş sevilen onun için dökülen her damla gözyaşını
Gözyaşlarıyla birlikte sevinçler
terkettiğinde anladım
Yalan söylememek değil gerçeği gizlememekmiş marifet
Yüreğini elime koyduğunda anladım
”Sana ihtiyacım var gel ! ” diyebilmekmiş güçlü olmak
Sana ”git” dediğimde anladım
Biri sana ”git” dediğinde ”kalmak istiyorum” diyebilmekmiş sevmek
Git dediklerinde gittiğimde anladım

Sana sevgim şımarık bir
çocukmuş her düştüğünde zırıl
zırıl ağlayan
Büyüyüp bana sımsıkı
sarıldığında anladım
Özür dilemek değil ”affet beni” diye haykırmak istemekmiş pişman olmak
Gerçekten pişman olduğumda anladım Ve gurur kaybedenlerin acizlerin maskesiymiş
Sevgi dolu yüreklerin gururu olmazmış
Yüreğimde sevgi bulduğumda anladım
Ölürcesine isteyen beklemez sadece umut edermiş bir gün affedilmeyi
Beni afetmeni ölürcesine istediğimde anladım
Sevgi emekmiş


Emek ise vazgeçmeyecek kadar ama özgür bırakacak kadar sevmekmiş